Calm Seas

Ad infinitum drudgery (still persisting) has resulted in burnout and deteriorated health. Despite the management request, I refrained from deferring leave plans. The request was thwarted outright since soul was desperate to reprieve . I had no choice since health was creating problem. Next morning, I descended on my beautiful village with humid weather. This aura was enough to relent my health condition and I was rejuvenated once more freeing from all sort of pressure. The synergy of euphony of birds, the natural greenery and fresh air cleared my unsettled mind & the lungs as well! This is the rest I was eagerly yearning from long working hours. The dust smeared, smoke filled, vociferous city is the most depressing part of city life. The bucolic world is the befitting answer to such constricted city life.

The visit to village is incomplete without the glimpse of Kaup beach. This evening it was time to visit Kaup beach and spend time refreshing with breeze. The visits are never boring and the beach reciprocates by displaying vivid landscape especially during golden hour. The presence of boulders, backwaters and light-house complement the landscape frame. This visit was not so much interesting from photographic perspective as much as the monsoon season. The calm seas exposed the hidden boulders within sea opened up room for interesting perceptions. Despite the haze and uneventful skies, I pulled few good shots and was well satisfied after couple of edits. Absence of crowd is an elusive site nowadays but surprisingly this visit was lucky to be part of such rare occasion!

We climbed the stairs  and reached base of light-house to spend idle time watching the low tides and inhaling breeze.  As always, my mother accompanied even this time and we were engaged in chit-chat for a while.

Most importantly, my health was restored and swaying tidal waves slowed down traumas. Befriending the nature provides me tangible results especially in terms of health and mood. Mind embraces positive thoughts and lot of ideas bloom in. It just might be a conviction or psychic matter, but efficacy is noticeable.

Hope you enjoy these shots as well!

In wrong place to be

Behold the sky after the storm. That's the spirit of monsoon clouds partnering with Sun. I was in my sister's house watching those clouds ablaze by evening Sun after a brief storm. That was a wrong place to be with. The obstructing electric poles, the uneven city scape together spoiled the overall composition. The explosive troposphere embellished by the synergy of sun, atmospheric particles, and monsoon clouds is embittered by the unkempt cityscape. The charming sky vs nauseated cityscape presented one of the finest the example of an oxymoron. Just imagine if this was nearby a river bed or summit of a mountain or a quiet beach or winding rural path, that would have been exhilarating experience alongside captivating photography. Unfortunately, at that moment I could only dream of fairies transforming the scene to natural landscape :D. Nevertheless, I was happy too grabbing some colorful shots in my mobile camera :-).

Just if I this scene was presented in a village lakeside, naa.. no brooding, the time has moved on ;-)

ಉಪವಾಸ ಈ ದೇಹಕ್ಕೆ

"ಉಪವಾಸ ಈ .. ನೀ ಚೂರು ಮರೆಯಾದರೆ" ಕನ್ನಡದ ರೊಮಾಂಟಿಕ್ ಪದವನ್ನು ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಕೇಳಿದೆ. ಅದರ ಜೊತೆ ಈ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಹಾಸ್ಯ ಪುಟಿದೆದ್ದಿತು. ಅದರ ನಿಮಿತ್ತ ಈ ಸಣ್ಣ ಬರಹ. ಒಂತರ "battle of sarcasm" ಅನ್ನಬಹುದು.


"ಉಪವಾಸ ಈ ದೇಹಕ್ಕೆ .. ನೀ ಚೂರು ಮರೆಯಾದರೆ" ಗುಂಡನ ಗಾರ್ಧಭ ಕಂಠದಿಂದ ಪದಗಳು ಉದುರಿತು. ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ದೋಸೆ ಸವಿಯುತ್ತ ಪದೇ ಪದೇ ಹಾಡನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದನು. ಒಂದೆರಡು ಸಲ ತಿನ್ನುವಾಗ ಹಾಡಿದ್ದರಿಂದ ತಿಂದ ದೋಸೆ ಸ್ವರಕ್ಕೆ ಸೇರಿ, "ದೋಸೆ ಸ್ವರದೊಳಗೋ, ಸ್ವರ ದೋಸೆಯೊಳಗೋ" ಎಂಬ ದಾಸರ ಹಾಡನ್ನು ಹೇಳುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದನು. ಮಡದಿ ನೀರು ತಂದುಕೊಟ್ಟಾಗಲೇ ಅದು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದು.

"ಏನ್ರಿ.. ಬಾರಿ ಹಾಡು ಹೇಳ್ತಿದೀರಾ.." ನಾಚಿಕೊಂಡು ದೋಸೆಯನ್ನು ತಟ್ಟಿಗೆ ಹಾಕಿದಳು.

"ಹೂ ಕಣೆ.. ನೀನು ಪ್ರತಿ ಸಲ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ನನಿಗೆ ಉಪವಾಸನೆ ಆಲ್ವಾ ಇಲ್ಲಿ" ಎಂದು ತಟ್ಟನೆ ಉತ್ತರಿಸಿದನು.

ಮಡದಿಗೆ ಏನು ಹೇಳುವುದೋ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಸೀದಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ನಡೆದಳು. ಅವಳ ರೊಮಾಂಟಿಕ್ ಲಹರಿಗೆ ಗುಂಡ ತಣ್ಣೀರೆರಚಿದ್ದನು.

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟದ ಸಮಯವಾಯಿತು. ಗುಂಡನಿಗೆ ಸಾರಿನ ಖಾರ ತಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಪಲ್ಯ  ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಮಡದಿ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆಂದು!! ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಿಂದ "ನಾ ಮೆಚ್ಚಿದ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಕಾಣಿಕೆ ತಂದಿರುವೆ" ಎಂದು ಮಡದಿ ಉದುರಿದಾಗಲೇ ಗುಂಡನಿಗೆ ತನ್ನಿಂದಾದ ಪ್ರಮಾದ ಮನದಟ್ಟಾಗಿದ್ದು.

That TO-LET board

A steadfast English cum religious evangelist is unlikely opt for this house because VAASTU is the biggest COMPLAINT ;-). Applicable only in India.

Note: Any sane human being would easily interpret in positive way. There is no intention of tarnishing the purpose of the board. This post is purely for fun purpose.

ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಇದಿಯಲ್ಲ!

"ರೀ! ನಾವು ಸ್ವಂತ ಊರಿನಿಂದ ಆದಷ್ಟು ದೂರ ಇದ್ರೇನೆ ಒಳ್ಳೆಯದು ಅನ್ಸುತ್ತೆ" ಎಂದಳು ಮಡದಿ ಬೇಸರದಿಂದ.

"ಅದ್ಯಾಕೆ  ಇಂತಹ ಯೋಚನೆ ನಿಂಗೆ ಈಗ ಬರ್ತಾ ಇದೆ. ಸುಂದರ ಊರು, ಫ್ರೆಶ್ ಗಾಳಿ, ಆಹ್ಲಾದಕರ ವಾತಾವರಣ, ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು ನಮಗೆ! ನೋಡು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮಾಮನಿಗೆ ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ರು ಹುಷಾರಿರಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಲಾಂಡ್ ಆಗಿತಕ್ಷಣ ಅವರ ರೋಗ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಯ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೆ. ನಿನಗೇನಾಯಿತು ಸಡನ್ ಆಗಿ" ಎಂದು ಗಂಡ ಆಶ್ಚರ್ಯ ನೋಟದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು.

"ಹಾಗಲ್ರಿ! ಈ ಬಂಧುಗಳದ್ದೇ ಕಾಟ ಊರಲ್ಲಿ ಇದ್ರೆ! ಅಲ್ರಿ ಮೊನ್ನೆ ನಮ್ಮ ಮಾವನ ಮಗಳು ನಿಂಗವ್ವ ಹೊಸದಾಗಿ ತಗೊಂಡಿರೋ ಚಿನ್ನದ ಸರ ತೋರ್ಸಕ್ಕೆ  ಅಂತ ಬಂದಿದ್ಲು. ಮತ್ತೆ ಅವತ್ತು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮಗಳು ಗೌರಮ್ಮ ಅಂತೂ ದಿನಪೂರ್ತಿ ಚಾಡಿ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ಲು. ಇಲ್ಲೇ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರೋ ನನ್ನ ಕಸಿನ್ ದಿನಾ ಹೊಸ ಮನೆ ನೋಡಕ್ಕೆ ಕರೀತಾಳೆ. ನಾನು ೧೦ ಸಲ ನೋಡಿದ್ದಾಯ್ತು ಆದ್ರೂ ಬಿಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ಬಂದಿಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ವಿಡಿಯೋ ತಂದು ತೋರಿಸ್ತಾಳೆ. ಇದಂತೂ ತುಂಬಾ ಅತಿ ಆಯ್ತು ಅಲ್ವಾ!? ಅದಿಕ್ಕೆ ಊರಿಂದ ದೂರ ಇದ್ರೇನೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇದೆ!" ಎಂದು ಪೇಚು ಮೊರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಗಂಡನ ಬಳಿ ತನ್ನ ಅಳಲು ತೋಡಿಕೊಂಡಳು.

"ಒಹೋ ಹಾಗಾ ವಿಷಯ! ಹಾಗಾದ್ರೆ ಇದು ವಿಶ್ವದ ಯಾವ ಮೂಲೆಗೆ ಹೋದರು ನಿವಾರಣೆಯಾಗದ ಸಮಸ್ಯೆನೆ ಕಣೆ" ಎಂದು ಗಂಡ ನಕ್ಕು ಹೇಳಿದನು.

"ಏನ್ರಿ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ರೆ ನಿಮಗೆ ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಹ್ಯೂಮರ್ ಕಾಣಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ. ನಿಮಗೇನು ಗೊತ್ತಾಗ್ಬೇಕು ಗೃಹಿಣಿಯ ಕಷ್ಟ. ಅದ್ಯಾಕ್ರೀ ಸಮಸ್ಯೆ ಹೋಗಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ದು ನೀವು?" ಎಂದು ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಮರು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಳು.

"ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಇದ್ಯಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆನ ಜೀವಂತ ಇಡಕ್ಕೆ!!" ಎಂದು ಗಂಡ ಉದುರಿದ್ದೆ ತಡ, ಮಡದಿ ಪೆಚ್ಚು ಮೊರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸೀದಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ನಡೆದು ಹೋದಳು.